یخنوردی همراه، همزاد و در خون من است!

یکی از رویدادهای مهم پیش رو مسابقات جهانی درای تولینگ است و طبق معمول کشور عزیزمان در این مسابقات نمایندگانی خواهد داشت که با امید خدا و با اراده و تلاش این عزیزان افتخارات دیگری برای ایران اسلامی رقم زده خواهد شد. بنابراین تصمیم گرفتیم تا با یکی از این نمایندگان که به تازگی به این رشته روی آورده و علی رغم تمام محدودیت ها و کاستی ها توانسته افتخاراتی را برای کشورمان کسب کند گپ و گفتی دوستانه داشته باشیم. بنابراین به سراغ خانم سیده زینب موسوی رفته و با ایشان به صحبت نشستیم که در ادامه با هم به مطالعه این گفتگوی دوستانه خواهیم پرداخت:

با سلام خدمت شما لطفا معرفی اجمالی از خودتان و رزومه ورزشیتان داشته باشید:

عرض سلام دارم و از شما بابت فراهم کردن این فرصت متشکرم. زینب موسوی هستم از سال 93 بصورت حرفه ای رشته یخنوردی را شروع کردم و در سال 2015 اولین مسابقه جهانی را در فرانسه شرکت کردم که اصلاً سابقه تمرینی برای این مسابقه نداشتم چون که کلاً 4 یا 5 ماه بود که وارد این رشته شده بودم.

سال 2016 هم در مسابقات کره، ایتالیا و سوئیس شرکت کردم و در کشور کره مسابقات جهانی داشتیم که از این مسابقات نتیجه مسابقات آسیایی هم گرفته می شد و توانستم مقام دوم آسیا و چهارم رشته لید را کسب کنم؛ همچنین موفق شدم اولین فینالیست باشم در بین خانم های ایرانی در رشته سرعت که به فینال مسابقات جهانی رفتم و در جایگاه جهانی هم جزء 10 نفر برتر شدم.

نکته ای که هست همه فکر می کنند که این رشته نوپاست و کسی در این رشته قوی نیست در صورتی که کشور کره مخصوصاً در این رشته خیلی سرمایه گذاری کرده و نفرات برتر جهان از کشور کره هستند و رقبای جهانی و آسیایی ما یکی هستند و به همین علت در سطح جهانی هم نتیجه خوبی گرفتم که توانستم مقام آسیایی هم کسب کنم.

بعد از آن مسابقات سوئیس و ایتالیا هم تا مراحل نیمه نهایی شرکت کردم و در رنکینگ پایانی مسابقات جزء 10 نفر برتر شدم در رده هفتم رشته سرعت.

شما در یکی از مصاحبه ها گفته بودید “اصلاً نمیدونستم کرامپون چیه“ لطفا کمی در این رابطه توضیح دهید:

بله من کلا سالنی کار و اسپورت کار هستم و با طبیعی کارها و روال کاریشان آشنا نبودم. اصلاً نمیدونستم برای صعود یخچال ها وسیله ای به کفش می بندند حالا اینکه بدونم دیواره هایی هست که با کرامپون صعود میشه و یا اینکه چجور استفاده میشه و یا بسته میشود جای خود دارد.

چطور شد که به یخ نوردی و درای تولینگ روی آوردید؟

کلاً آشنایی من با سنگنوردی از سال 90 بود و سال 92 خیلی جدی تصمیم گرفتم بصورت حرفه ای در رشته ام تمرین کنم که در تمام مسابقات و در تمام رشته ها مسابقه می دادم و فینالیست می شدم.

سال 92 بود که رفتم زنجان تا با خانم رکابی تمرین کنیم که مطلع شدم برای اولین بار مسابقات درای تولینگ فجر برگزار می شود و اعزام بچه های درای تولینگ به مسابقات کره جنوبی نیز در پیش است که من تصمیم گرفتم تجربه کسب کنم در مسابقات این رشته و در این مسابقات شرکت کردم. آنجا گفته می شد باید تبر چجوری باشد یا چجوری گیره بگیرید و …. . و من اصلاً متوجه نمیشدم که منظور چی هست و اگر اون زمان دید الانم به درای تولینگ رو داشتم به هیچ عنوان آن صعودها رو به آن شکل انجام نمیدادم. چون ما به بدترین شکل روی گیره های اصطکاکی با تبر غیر استاندارد گیره می گرفتیم تا بتوانیم برای مسابقات آماده بشویم که بعد ها فهمیدم این کار اشتباه بوده و دیگر هیچ وقت چنین کاری را انجام ندادم.

بعد یکی از مشکلات من اینجا این بود که میگفتم اصلاً کرامپون ندیدم حالا اینکه چه طوری بخواهم ببندم و از آن استفاده کنم و صعود کنم هم جای خود دارد که بچه ها گفتند نگران نباش کفش های مورد استفاده در مسابقات تخصصی است و  کرامپون به صورت مستبم به حودش متصل است.

من از 6 سالگی در محیط های ورزشی بودم و در یک خانواده ورزشکار بزرگ شدم ولی همیشه دنبال ورزشی بودم که ازش لذت زیادی ببرم و وقتی صعود می کردم هم خودم لذت میبردم و واقعاً برام جذاب بود و حس میکردم باهاش ارتباط خوبی برقرار کردم و هم اینکه بچه ها به من میگفتن تو خیلی خوب تونستی بفهمی و خوب صعود کنی.

وقتی برگشتیم و صحبت کردم و سنجیدم دیدم شانس بیشتری در این رشته دارم از همه لحاظ و البته هدف اصلی من از انتخاب این رشته علاقه زیادم به این رشته بود. و سال 93 بود که این رشته را انتخاب کردم و شروع کردم و در اردوهایی که برگزار می شد شرکت میکردم و بیشتر آشنا میشدم.

بعد از اردوی روسیه بیشتر علاقمند شدم به این رشته و با خودم گفتم دیگر وقت آن است یک رشته رو انتخاب کنی  و دنبال کنی و بری در سطح جهانی حقت رو بگیری. و با این بینش وارد این رشته شدم و چون علاقمندیم به درای تولینگ زیاد بود توانستم موفق بشم.

 خانم موسوی چه رشته های ورزشی رو کار کردین؟

با ژیمناستیک شروع کردم، بدنسازی، بادی اتک، اسب سواری، و تقریباً تمام ورزش ها را در محیطش بودم چون خانوادم در تمام رشته های ورزشی فعالیت دارند. ولی با توجه به اینکه ما یک خانواده پرجمعیت با وضعیت مالی معمولی و پر مشغله داشتیم؛ هیچوقت خواهر و برادرهایم فرصت اینکه بصورت حرفه ای و قهرمانی وارد ورزش بشوند را نداشتند و گرنه من نسبت به سایر اعضای خانواده هیچگاه به ورزش به صورت حرفه ای و جدی نگاه نمی کردم ولی اراده کردم و این شدم در طول 2 سال و کلاً تمام اعضای خانواده من استعداد ورزشی بالایی دارند ولی ورزش قهرمانی در سطح جهانی به عشق، زمان و ثروت نیاز دارد و باید کاملاً درگیرش باشی که این واقعاً کار سختی است و من خودم هم الان کم آوردم و اگر تصمیم نداشتم جهانی بگیرم بارها تا الان ورزش قهرمانی را رها کرده بودم.

مثلاً در مسابقات سال گذشته دندان من شکست یا آسیبی که در دستم هست و برای من ماندگار شده است.

می رسیم به مسابقات جهانی امسال، تمرینات شما به چه صورته است برای مسابقات و چه برنامه ای دارید؟

من بخاطر شرایطی که در این رشته داریم مجبورم تنها تمرین کنم؛ مربی درای تولینگ در سطح من نیست و نهایتاً یه فضای تمرینی با هم تیمی هایم را میتوانم تجربه کنم؛  بنابراین تمام تلاشم را کردم تا یک مربی بدنسازی خوب پیدا کنم که به آقای الیاس کوهسری رسیدم که متأسفانه مشکلی برای ایشون پیش اومد و 1.5 ماه بدون برنامه و حضور ایشان تمرین کردم و علاوه بر اون مشاور روانشناس دارم که نزدیک مسابقات هفته ای دوبار پیش ایشان میروم و این جلسات خیلی به من کمک میکند. تمام برنامه های تمرینی درای تولینگ را خودم می چینم و روزی دو جلسه تمرین دارم. ولی در کل برای یک مقدار مشکلاتی که امسال داشتم، تمرینم به نسبت پارسال کمتر بوده هر چند که پیشرفت داشتم و امیدوارم در شرایط مسابقه بتوانم خوب باشم.

در رابطه با پوششی که دارید تا بحال در مسابقات جهانی اذیت نشدید و یا مشکلی براتون پیش نیومده؟

کسانی برای این موضوع اذیت میشوند که خودشان نفهمیده باشند که چه میخواهند ولی من از حجابم لذت می برم و وقتی در جواب اولین سوال در رابطه با نوع پوششم میگویم من عاشق پوششم هستم و خودم انتخابش کردم؛ باعث میشود کسی به خودش اجازه سوالات بیشتر را ندهد.

ولی اگه در جواب سوالات درباره پوشش از اجبار حرف بزنم مطمئناً سوال کننده هم به خودش اجازه میدهد پا فراتر گذاشته و سوالات بیشتری بپرسد.

ولی در کل من به حجاب علاقه شدیدی دارم و با حجاب آرامش می گیرم و امیدوارم همیشه با من باشد.

تحصیلات آکادمیک هم دارید؟ در چه رشته ای و تا چه سطحی؟

من دانشجوی رشته الهیات و فلسفه هستم و این ترم هم بخاطر تمرکز بر روی ورزش و مسابقات نتوانستم انتخاب واحد کنم. چون من واحدهایی که غیبت داشتم بیشتر از واحدهاییست که افتادم. ولی کلا تا کارشناسی یک ترم دیگر از درسم باقیست.

نظر شما در رابطه با درای تولینگ چیست؟ فکر نمیکنید یکم مردانه است و برای خانم ها با ظرافتی که دارن یکم  نامناسب باشد؟

نه به هیچ وجه. من یه سری حرکتها را در این رشته خیلی راحت تر و بهتر از آقایان میزنم و فکر میکنم درای تولینگ بیشتر از اینکه یک ورزش استقامتی و قدرتی باشد یک بازی فکری است. یعنی باید ذهنت کار کند و تمرکز کنی تا بتوانی صعود خوبی داشته باشی.

همین یکی دو روز پیش با یکی از دوستان صاحب نام تمرین می کردیم و برای ایشان خیلی جالب بود که من خیلی ریلکس و بدون خطا داشتم صعود میکردم. و گفت: “روی هر گیره می گفتم که دیگه میافتی” و من در جوابش گفتم: “مگه دست خودشه؟ من باید این گیره رو رد کنم”.

با این تفاسیر اعتماد به نفس خیلی قوی و بالایی باید داشته باشید و خیلی آدم ریلکس و خونسردی هستید. درست است؟

بله دقیقاً. من این رشته را اینقدر دوست دارم که وقتی مسابقه دارم انگار میخواهم عروسی بروم اینقدر که ذوق دارم و از ذوق زیاد شب مسابقه خوابم نمیبرد.

من در ابتدای شروع و یادگیری این رشته با آقای محمودی کار میکردم اما خیلی زود تمریناتم را به صورت انفرادی شروع کردم و حضور من در  دو دوره در کنار قهرمانان جهان در روسیه باعث شد سطح فنی من در این رشته خیلی بالا برود. و در این حین یک حرکت هایی میزدم که بعد میدیدم اینها تکنیک های خیلی حرفه ای است که در مسابقات جهانی آدمهای خیلی فنی و عالی این تکنیک ها را استفاده میکنند و من انگار سیستم بدنم خودش این تکنیک ها را شناخت؛ من فکر میکنم این رشته تو خونم هست. البته این را هم بگویم که این دلیل نمیشود که من در مسابقات جهانی مقام بیاورم چون شرایط مسابقه تعیین کننده است. و مهمتر از همه خواست خداست که من واقعاً به این مسئله اعتقاد دارم.

ولی در کل احساس میکنم این ورزش یک جور همراه، همزاد من و تو خون من است و به همین خاطر هم دارم اینقدر در این رشته پیشرفت میکنم چون نسبت به سایر بچه ها نمیتوانم وقت بزارم و تمرین کنم.

علاوه بر درگیری تحصیل و تدریس من روابطی هم در سطح جهانی دارم که برای این باید زبان انگلیسی خوبی هم داشته باشم و این بزرگترین و سخت ترین کار زندگی من بود چون از سر تمرین میرفتم کلاس زبان و از خستگی سر کلاس کاملا خواب بودم و با من همکاری کردند و توانستم مدام بروم کلاس زبان را و هنوز هم ادامه میدهم.

احتمال میدهید یک روزی درای تولینگ را کنار بگذارید؟

قبلاً هم به این موضوع فکر کردم ولی اصلاً ممکن نیست. چون من عشق و علاقه ام این اجازه رو نمیدهد. ولی ورزش قهرمانی را طبیعتاً مجبورم ترک کنم بخاطر اینکه امکانات کافی برای ادامه طولانی مدت ورزش حرفه ای را ندارم.

ولی احتمالاً بعد از ترک ورزش قهرمانی به صعودهای طبیعی و یخچال ها روی بیارم ولی نمیتوانم کنار بگذارمش. دوست دارم تا اخر عمرم ورزش کنم.

البته این را هم بگویم که من وابستگی به ورزش خاصی ندارم و ممکن هست اگر یه زمانی ورزشی باشد که دنیایم و علایقم را در اون ببینم بروم سمتش ولی فعلا یخ نوردی همه علاقه من است.

خانم موسوی از چه سالی وارد رشته سنگنوردی شدید؟

من از سال 90 وارد رشته سنگنوردی شدم البته نه بصورت جدی و حرفه ای. از سال 92 تصمیم گرفتم حرفه ای سنگنوردی کنم و سال 93 کلاً سنگنوردی را کنار گذاشتم و به یخ نوردی روی آوردم. وقتی که رفتم مسابقات فرانسه خیلی ناراحت شدم که چرا زودتر نیومدم به این راه و بعد از بررسی هایی که کردم دیدم سن قهرمانی مطرح نیست و همه چیز ذهنی است و به اراده من بستگی دارد.

می رسیم به هزینه های بالایی که این رشته دارد و اینکه هزینه های تمرین و ورزش خودتان را چطور تأمین می کنید؟

من فقط میتوانم بگم توکلم بالاست. خدا را قبول دارم و ایمان دارم بهش و تا آخرین لحظه امید دارم. من سختی های زیادی در زندگی داشتم ولی به لطف خدا در زندگی موفقیت های زیادی داشتم و رمز موفقیت هایم نیز اعتماد و باور به خداست.

به طور مثال برای مسابقات ایتالیا خیلی مشکل داشتم و یک صندوق خانوادگی داریم که قرعه کشی میکنند و وام می دهند. اصلاً یاد این قرعه کشی نبودم و در آخرین لحظات خواهرم زنگ زد و گفت زینب وام به نام تو در اومد. از این نمونه ها زیاد بوده است که من را مطمئن کرده وقتی هدفم سالم و خالص باشد و اعتقاد و اعتمادم به خدا باشد؛ خدا هم من را تنها نمی گذارد و کمکم میکند.

برای کسانی که میخواهند این ورزش رو شروع کنند چه توصیه ای دارید؟

اولین نکته اینه که همه حتماً حداقل یکبار درای تولینگ را تجربه کنند. طرز فکرهای اشتباه در رابطه با در رفتن و تبر و افتادن و آسیب دیدن را دور بریزند و ترس نداشته باشند. اگر سنگنوردی کار کرده باشند و وارد درای تولینگ شوند راحت تر خواهند بود ولی میشود بدون پیش زمینه سنگنوردی هم وارد درای تولینگ شد و موفق بود کما اینکه من شاگردانی دارم که مستقیم وارد درای تولینگ شده و موفق هستند.

درای تولینگ ورزشی است که اگر لذتش را تجربه کنید به این راحتی رهایش نمی کنید چون فوق العاده لذت بخش است.

و بعنوان سخن آخر اگر صحبتی هست بفرمائید:

کمبودها همیشه در سیستم ورزش بانوان ایران وجود داشته و ما به این نتیجه رسیدیم که با این موضوع سازگار باشیم. فدراسیون هم تمام تلاشش را میکند برای اینکه این رشته ارتقاء پیدا کند و من هم برای رسیدن به هدفم تمام تلاشم را میکنم و امیدوارم بتوانم بازهم برای خودم خانواده ام و کشورم افتخارآفرینی کنم. در نهایت از فدراسیون بابت تمام زحمات و پیگیری ها تشکر میکنم.

بابت زمانی که در اختیار ما گذاشتید نهایت تشکر را دارم خانم موسوی و امیدوارم باز هم شما را بر روی سکوهای افتخار و همراه با مدال های رنگارنگ و پر افتخار برای میهن عزیزمان ببینیم و آرزوی سلامتی و سعادت برای شما دارم. موفق و پیروز باشید.

من هم از شما متشکرم.

مصاحبه و تنظیم: محمد ناصر اصولی