تکنیک بنیادین شماره چهار -بخش دوم: استفاده از تکنیک G-TOX برای دستان

“در قسمت چهارم از تکنیک های بنیادی به اسم تکنیک جی-تاکس اشاره شد که در حقیقت سریعترین راه برای ریکاوری و رفع خستگی ساعدهاست؛ پیش از اینکه تکنیک پنجم را شروع کنیم نگاه جامعی به تکنیک جی-تاکس خواهیم داشت”.

خوشبختانه روشی سریع به نام جی-تاکس برای ریکاوری ساعدها وجود دارد اما متاسفانه سنگنوردان از انجام آن امتناع می کنند یا از اهمیت و روش آن آگاه نیستند. برای بیش از یک دهه است که من –(اریک ج.هورست)- سعی در ارتقاء و بهبود روش ریکاوری عضلات ساعد دارم؛ ساده ترین راهی که امتحان خود را پس داده –(مطابق تصویر)-. این روش را G-TOX نامیدم چون از طریق GRAVITY –(جاذبه)- دستان شما را از اسید لاکتیک موجود و خستگی –(deToxify)– سم زدایی می کند. یک محقق بریتانیایی به نام “لوک رابرتز” –(Luke Roberts)-   اخیرا تصمیم گرفت تا روش جی-تاکس را به صورت علمی مورد تحقیق و بررسی قرار دهد. نتایج آزمایشاتی که برروی گروهی از سنگنوردان داوطلب انجام شد، نشان می دهد که سرعت ریکاوری در ساعد سنگنوردانی که از تکنیک جی-تاکس استفاده می کنند به طور چشمگیری بیشتر از سنگنوردانی است که از روشهای دیگر برای ریکاوری استفاده کرده اند.

G-TOX چگونه عمل میکند؟!

خستگی و خالی شدن ساعدها در اثر تجمع و تراکم اسید لاکتیک است که خون رسانی به ساعد را مختل میکند. اسید لاکتیک در حقیقت حاصل سوخت و ساز بیهوازی های گلیکوژن –

0نشاسته ی حیوانی موجود در بدن انسان)- است. زمانی که تجمع این اسید لاکتیک به 50 درصد حد موردانتظار برسد تقریبا به طور کامل خونرسانی را به آن عضو یا عضله مختل می کند. تجمع اسید لاکتیک به صورت تصاعدی افزایش پیدا میکند مگر اینکه جریان خون در آن قسمت دوباره شدت بگیرد و یا اینکه فشار و خستگی از آن عضو برداشته شود. زمانی از روش سنتی -(dangling)-ریکاوری ساعد استفاده میکنیم –(یعنی فقط دستها را رو به پایین بگیریم و تکان دهیم)- به طور کامل نمی توانیم خونرسانی را به تمام ساعد انجام دهیم بنابراین به نتیجه ی مطلوب نمیرسیم. چون خون سیاه –(خونی که اکسیژنش مصرف شده)- باید از آن منطقه دور شود تا خون تازه بتواند جایگزین شود در روش جی – تاکس در حقیقت ما سعی میکنیم ابتدا خون کثیف را از طریق سیاهرگها سریعتر به قلب برسانیم تا خون تمیز با همان سرعت جایگزین شود. برای جایگزینی خون تازه کافی نیست که دستها را رو به پایین تکان دهیم بلکه همزمان با آن باید دستها را بالا آورده تکان دهیم تا مسیر سیاهرگ دست به سمت قلب را در یک خط از بالا به پایین قرار دهیم و به کمک جاذبه و تکان دادن دست خون سیاه را سریعتر از منطقه ی ساعد به سمت قلب هدایت کنیم.  در حقیقت تفاوت اصلی تکنیک جی-تاکس با تکنیک سنتی این است که شما به ازای 5 ثانیه ای که دستتان را به سمت پایین میگیرد 5 ثانیه هم باید آنرا در هوا و به سمت بالا تکان دهید.

شرح نمودار:

محور عمودی نمودار میزان تجمع اسید لاکتیک را نشان می دهد و محور افقی زمان را نشان میدهد. نمودار آبی (A)   مربوط به سنگنوردی است که از روش سنتی –(تنها آویختن دست رو به پایین)- برای ریکاوری ساعد استفاده کرده و نمودار سبز(B) مربوط به سنگنوردی است که از روش جی-تاکس استفاده کرده است. طبق تصویر بعد از حدود سه دقیقه صعود حجم اسید لاکتیک هردو سنگنورد به حدود 4 واحد افزایش پیدا کرده اما بعد از دو دقیقه ریکاوری به روش سنتی حجم اسید لاکتیک مقدار بسیار کمی کاهش پیدا کرده –(حتی به 3.5 واحد هم نرسیده)- اما سنگنوردی که از روش جی – تاکس استفاده کرده بعد از حدود 2 دقیقه ریکاوری حجم اسید لاکتیک را به کمتر از 2.5 واحد رسانده است.